Η υποτακτική Άσλεϊ, δεμένη και φιμωμένη, υπομένει ως τιμωρία ένα δυνατό μαστίγωμα. Παρά τον έντονο πόνο, διατηρεί την ψυχραιμία της και επιδίδεται ακόμη και στην αυτοϊκανοποίηση. Αυτή η σκηνή παρουσιάζει έναν συνδυασμό υποταγής, πειθαρχίας και ερωτισμού.