توری لین، الهه فمدوم، به کودک شکرش فرمان می دهد، و در حالی که او را بیرون می خورد، لذت شدیدی را رها می کند. فریادهای وجدی او به رانندگی او سوخت می دهد و عمیقاً در الاغ تنگ او فرو می رود. شور و شوق بی امان منجر به پایان اوج می شود و هر دو را خرج و راضی می کند.